BRUTHAUSGALLERY

ABOUT THE EXHIBITION

Bio

WILLEM BOEL (°1983)  -   represented by Bruthausgallery

WOONT EN WERKT IN GENT   - België

Zo ‘vernietigend’ als zij is, de kunst van Willem Boel is wel degelijk diep geworteld in een zekere historie, met vruchtbare/veelbelovende vertakkingen in het heden. Ik denk allereerst aan de Machines Inutiles  van Bruno Munari, die al in de jaren dertig trachtte (parallel aan de Rotoreliefs van Duchamp en de eerste mobiles van Calder) een nieuwe dimensie toe te voegen aan het esthetisch onderzoek, door schamele en industriële materialen te verwerken in sculpturale projecten met een open karakter, “bedoeld om luie honden te laten kwispelen, de dageraad te voorspellen (of) muziek te maken met de hik”. Zoals Munari decennia later vertelt, werden zijn pogingen om de kunst te overstijgen niet onmiddellijk met succes bekroond: “[Mijn vrienden] hadden thuis vrijwel allen één van mijn nutteloze machines, maar ze brachten die onder in de kinderkamers, omdat ze absurd leken en nergens toe dienden, terwijl ze in hun kamers pronkten met beelden van Marino Marini en door Carrá of Sironi gesigneerde schilderijen. Natuurlijk, vergeleken met een schilderij van Sironi, met de diepe indruk van de emotie, kon ik met mijn touwtje en mijn karton moeilijk verwachten dat ik serieus zou worden genomen.”

Serieus genomen worden lijkt gelukkig niet het hoofddoel te zijn van Willem Boel, die de titel Sancho don’t care meegeeft aan een emblematische serie onderzoeken. Betonmolens, getransformeerd tot molens door het vastlassen van frêle, stalen armen waarop monochroom doek is bevestigd: deze maalmachine hoeft geen aanval te vrezen. Zij geeft de zekerheid dat het schilderij eindeloos blijft draaien, in een edele en sentimentele wals naar het beeld van de composities van Ravel, voorafgegaan door het passende motto: “…het zalige en telkens nieuwe genoegen van een nutteloze bezigheid”.

In tegenstelling tot de ‘meta-mechanische’ machines van Jean Tinguely, die de schilder vrijwaren van de eentonige bezigheid van het kleur aanbrengen of een vorm uitvinden (als een moderne versie van de staart van de ezel Aliboron, die werd aangezet om de vermaarde ‘Zonsondergang op de Adriatische zee’ te schilderen), zijn de picturale celibataire machines van de Willem Boel niet bedoeld om kunst te produceren, maar nemen zij in zekere zin een positie in die voorafgaat aan en volgt op de traditionele scheppende handeling. De kuip van de betonmolen roept mijns inziens de associatie op met de Chocolademolen van Duchamp (en zo ook met de ‘keuken’ die het atelier is), zoals zijn uitgegroeide armen de panelen monotoon bewegen, en deze tegelijkertijd aan de blik presenteren en onttrekken, de facto verwijzend naar de beschouwende relatie met kunst, die definitief old fashion is geworden.

In dit perspectief betekent de buitengewone kunst van Willem Boel, zelfverzekerd, diepgeworteld, geëngageerd, overlopend van voedende, zelfs versterkende kracht, voor mij de herontdekking van één van de meest fundamentele en scherpzinnige praktijken van het eind van de vorige eeuw. In 1994, in Gent, had Jason Rhoades immers een buitenissige sculpturale versie gegeven van de befaamde triptiek van het Lam Gods, die in de kathedraal van de stad wordt bewaard. Even onvoorstelbaar chaotisch als op de millimeter beheerst door een geheime ordening, getuigde de chaotische bende van Jason Rhodes, schrikwekkend en tegelijkertijd ongelooflijk elegant en sophisticated, van een ongehoord vermogen om het uitgesproken picturale van het retabel van van Eijck tot in de fijnste nuance van het meest subtiele glacé of het meest cryptische symbool in te brengen/naar voren te halen en vervolgens te herstellen/terug te brengen. Het meest verrassende was natuurlijk dat deze hoogstaande mentale en esthetische exercitie als het ware tussen neus en lippen werd uitgevoerd door een ongegeneerd en nonchalant post-Punk type, in iets dat veel mensen vergeleken met een ontregelde reconstructie van een door een tornado verwoeste garage in Lower East Side. De tentoonstelling heette ‘This is the Show and the Show is Many Things’. Dat past zo goed bij Willem Boel, die overigens in Gent woont en werkt.



Stéphane Corréard



 

 

EDUCATION & RECIDENCIES:

 

2005-2008 .   Bachelor Fine Arts - Painting - LUCA - School of Arts Ghent (B)

2008-2009 .   Master Fine Arts - Painting - LUCA - School of Arts Ghent (B)

 

 

EXHIBITIONS:

 

- 2020 Posttene Braspero Lucem - Galeria Hilario Galguera Mexico City (MEX)

- 2020 Carbon Copy ” solo presentation” MAART Bruthausgallery Extra-Muros -  Claessens Canvas, Waregem (BE)

- 2020 solo // Es tut mir leid, dass ich Ihnen kein schöneres Geschenk machen kann // Goldstrasse 15, Duisburg (DE)

- 2020 Contrei Live Art solo presentation  Land Art route  Lendelede, Leiedal (BE)

- 2021 Sancho Don't Care Festival Internacional Cervantino — Guanajuato (MX)

- 2020 Not out of mind, not out of sight  Group show Riga (LV)

- 2019 The Fast Show — Loods 12 — Wetteren (BE)

- 2019 Cry me a river — Lievegem (BE)

- 2019 Sancho Don't Care — MOLA —Wachtebeke (BE)

- 2019 Growlers, Cracklers & Bursters — CIAP Kunstverein — Hasselt (BE)

- 2019 Coincidences/Coincidenties — Platvvorm — Deinze (BE)

- 2019 Not out of mind, Not out of sight  — Bruzis — Cesis (LV)

- 2019 Biënnale van België — Floraliënhal — Gent (BE)

- 2019 Konvooi — Het entrepot — Brugge (BE)

- 2019 Not out of mind, Not out of sight — Nature house — Tartu (EE)

- 2018 Hollow Man — Foyer — Molenbeek (BE)

- 2018 Deer Fountain — 019 — Gent (BE)

- 2018 Kunstvestdagen — Keldermansvest — Mechelen (BE)

- 2018 Fighting for World Cheese — Het Bos — Antwerpen (BE)

- 2018 Sancho Don't Care #05 — Cesis (LV)

- 2018 I Object — Former Courthouse — Gent (BE)

- 2018 M-Idzomer — Museum M — Leuven (BE)

- 2018 Sancho Don't Care — Kulturmoedet Mors — Mors (DK)

- 2018 Sancho Don't Care — Nieuwkerken-Waas (BE)

- 2018 Yugen #16 Art Group Exhibition — Gent (BE)

- 2018 On the Ropes — Loods 12 — Wetteren (BE)

- 2017 Workshop — Give a History — Academy of fine arts Aldo Galli — Como (IT)

- 2017 TIG#05 — Designmuseum — Gent (BE)

- 2017 Nadar — Chinastraat — Gent (BE)

- 2017 A SEE OF GREEN — DACCA — Temse (BE)

- 2017 Sancho Don't Care #05 — JCE 2017-2019 — Montrouge (FR)

- 2017 De Opwarming — Lange zaal Royal Academy of fine arts — Antwerpen (BE)

- 2017 JCE Como — Spazio Ratti — Como (IT)

- 2016 New year show — CC Meulestede — Gent (BE)

- 2016 Tribew Saison 1 — group show — Galerie La Valse, Paris (FR)

- 2016 Cachet de la poste faisant foi — group show — Villa Mallet-Stevens, Fondation Hippocrène, Paris (FR)

- 2016 On Ice — group show — Ijspiste Kristallijn, Gent (BE)

- 2016 Tumultingent#4 — Solo presentation — 019, coupure rechts 54, Gent (BE)

- 2016 SAGAS — group show — Hangar 18, Brussel  (BE)

- 2016 Artenova — group show D.Art kunstroute — Artenova, Mechelen (BE)

- 2016 123 Piano — Stadshal Ghent — Gent (BE)

- 2016 JCE Cesis — Bruzis — Cesis (LV)

- 2015 TUMULTINGENT#03 — Solo presentation at Ghent city festival — Sancho Don't Care — Groot Vleeshuis, Ghent (BE)

- 2015 60e Salon De Montrouge — Sélection officielle — Winner Grand Prix — Montrouge (FR)

- 2015 Paris La Défense, change de point de vue — solo presentation at le Tour EDF, La Défense — Paris (FR)

- 2015 VOKA — Sancho Don't Care — Perdaen D'Hooghe — Nieuwkerken-Waas (BE)

- 2015 JCE Biennale — Winner Grand Prix — Montrouge (FR)

- 2015 Die sublieme Esthetica — group show — In de ruimte, Gentbrugge (BE)

- 2014 De Nieuwe Molens — Solo presentation 'De Nieuwe Molens', Centrale for contemporary art, Brussels (BE)

- 2014 What's New, Pussycat? — Performance at 019 Smoke & Dust, Ghent (BE)

- 2014 Petite Pièce — Solo show — Galerie L'ile, Paris, (FR)

- 2014 Novembre à Vitry — shortlist prix de peinture, Vitry (FR)

- 2014 An evening with Friends are Magic and friends and friends — release show & expo at Gouvernement, Ghent (BE)

- 2013 My sweet design fair — intervention at Dutch Design Week Eindhoven (NL) — for ‘Hello Randomness’

- 2013 SERIES — group show for Kunstwerkt — Zuiderpershuis, Antwerp (BE)

- 2012 SOSCASTOA — temporary artspace in the former city library,  Ghent (BE)

- 2012 VESTROCK — open air expo on the festival Vestrock, Hulst (NL)

- 2012 kunst @ Arcadimo — intervention in public space, Merelbeke (BE)

- 2011 Bedtime Duologues im Winter — Mechelen (BE) — organisation by Opa Malyn

- 2011 KAPOW — street art expo — De Centrale, Ghent (BE)

- 2009 Werkweek expo — Hotel des Invalides, Lourdes (FR)

- 2009 One Night Stand — Zebrastraat, Ghent (BE)

- 2010 WOMB — former waste oven, Sint-Niklaas (BE)

 

upcoming and ongoing shows

 

 

 

PRIZES:

 

2015, Grand prix du Salon de Montrouge

2015, Grand prix de la Biennale de Jeune Création Européenne (JCE)

2016, Frank Nobelsprijs voor beloftevol kunstenaar

 

 

publications

 

Book

De visionaire mossels / les moules visionaires / the visionary mussels, 72p, ISBN 9789082488401

Graphic design: Ine Meganck

Photography: Koen Vernimmen

Text: Stéphane Corréard, Eva Barois de Caevel, Alexis Jakubowicz, Melanie Deboutte

2015

 

Catalogue

A see of green, 16p

Graphic design: Ine Meganck

Photograpy: Michiel De Cleene, Willem Boel, Koen Vernimmen

Text: Luc De Ryck, Raoul Degraeve, Melanie Deboutte

2017

 

E-book

Willem Boel, de Montrouge à Tokyo, Tribew Publishing, Paris (2015) http://tribew.com/publishing/willem-boel/

Salon de Montrouge, les lauréats, Tribew Publishing, Paris (2015) http://tribew.com/publishing/publications/